Yeni Hayat okurları artık çalıştığımız DPD’yi en azından bizim kadar biliyorlar. İşyerindeki bütün gelişmeleri diğer fabrika ve işyerlerindeki arkadaşların bilgisi olsun diye sürekli buradan paylaşıyoruz. Daha önce Evrensel gazetesi şimdi de Yeni Hayat gazetesi bizim için diğer işçi arkadaşlarla iletişim kurmak için bir platform oldu.
Gazetemizden bizim yazdıklarımızı takip edenler hatırlayacaklardır mutlaka; 2008 sonunda firma Ergo’ya devredilmiştik. 52 kişi olarak bu duruma itiraz etmiştik ve 41’imize çıkış verilmişti. Sonra iş mahkemesine başvurmuştuk.
DPD şefleri de boş durmuyordu. Değişik psikolojik baskı yöntemleri dahi gündemdeydi. Normal olarak paketlerin akışını kontrol etme ve hırsızlık olaylarını engelleme amaçlı deponun değişik yerlerinde asılı olan 650 civarında kamera bu süreçte tamamen bize karşı psikolojik baskı yapmak için kullanılıyordu.
Tuvaletlere giden yolda, işyeri temsilciliğinin bürosunun girişinde vb. her yerde kamera vardı.
Bazı arkadaşlarımızı bölüm şefleri ve ustabaşılar çağırıp kaytardıklarını, iyi çalışmadıklarını söyleyip önlerine fotoğraflar koyuyorlar veya kendilerine video görüntülerini izlettiriyorlardı.
Bütün hepimizde sürekli izlendiğimize ilişkin şüpheler, kaygı ve korkular gelişiyordu. Bu durumu hem mahkemede dile getirdik hem de gazetelere yansımasını sağladık. O dönem bir yandan işini kaybetme kaygısı, mahkemelerde koşuşturma telaşı ve diğer yanda ise bu kameraların yarattığı psikolojik baskı özellikle bazı arkadaşlarımızı çok olumsuz etkilemişti.
Bunların arasında bugün aynı anda işyeri işçi temsilcisi ve DPD temsilcisi olanlar da var. O dönem gazetelere “tabağımdaki bezelyeleri bile görebiliyorlar”, “Çıkış verilmesine karşın sürekli izlendiğim hissi hakim. Tam da şuan beni izleyip gülmediklerini nereden bilebilirim” diye demeç vermişlerdi. Yani bayağı bir sıkıntı içindeydi demeçleri veren arkadaşlar…
O zaman arkadaştılar ama bugün arkadaşlıktan eser kalmadı. Çünkü bu ‘arkadaşlar’ artık kameraların önünde değil arkasındalar! Acaba şimdi nasıl bir ruh hali içindeler, bunu çok merak ediyorum.
Acaba tabağımızdaki bezelyeleri görebiliyorlar mı..? Veya bizi izleyip kahkahalar atıp ağız dolusu gülüyorlar mı? Ne yapıyorlar? Ve şimdi psikolojik durumları nasıl, acaba iyileştiler mi?
Birileri bizi hala izliyor, sadece kameramanlar değişti. Kameramanların değişmesi bir şeyi değiştirmediği ortada, kameraların gitmesi gerekiyor hem de kameramanlarla birlikte!
DPD Duisburg’dan bir işçi
